كفتر جلد خونمون

كفتر خوب و مهربون

كفترخوب و باوفا شاه همه پرندها

وقتي ميري تو آسمون      نقطه ميشي توي هوا

نگات به مندستاي منه تنت كجا.....

دلت كجا.....

معلم عزيز من گفته يه انشاء بنويس

از گلاي روي زمين تا دله ابرا بنويس

چي بنويسم طوقي جون حرفي نمونده واسمون

انشاء كه نيست درد دله،حرفاي ساده مشكله

به نام اون خداي كه واسه همه دنيا نفسه كاشكي كه فردا نرسه

شباي هيچ بنده خدا نباشه مثل شبه ما

به آسمون نگا كنه تا صب دعا دعا كنه

كه كاشكي شب صحر نشه هيچ كسي در به در نشه

صاب خونمونبلان فردا نياد         اساس و تو كوچه خيس نريزه با داد و بيداد

اگر كه نصف شب بابام بساتشو جمع بكنه

يه ذره از اربدهاش سر همون كم بكنه

با سيلي تو گوشم نزنه وقتي كه دل خوشيش كمه

مادر بزرگ اگر بازم زياد برام دعا كنه

شايد اگر بيشتر ازاين خدا خدا صدا كنه

اگر كه خواهر كوچيكم راه بره بازم بي عصاء

طوقي خوب و باوفا شاه همه پرندها

قسم به ازته خدا مي برمت اماممان رضا

معلم نگاه ميكرد به كاشيه روي زمين

با بغض سردي تو صداش گفت برو بچه جون بشين

نمره ٢٠ ارزونيت. فقط فقط تو انشاء تو نخون

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: